Seni bekliyorum

Bekliyorum hala içimde sönük bir umutla
kapımı çalacağın günü bekliyorum
hala kalbinin kıyısında bir yerim varsa
bekleyeceğim dağlar yürüse denizler kudursa da
ömrüm seni beklemekle geçse de
son nefesimde geleceğini bilsem yeter bana
bekliyorum umudumun son damlasına kadar
biliyorum hala kalbinin içinde bir ben var
zaman acılarımı katlasa da
senden bir haber bir iz bulamasam da
bekleyeceğim bütün ayrılıklara inat seni
tanınmaz bir hale gelinceye kadar
sevgimin üstüne başka sevgi değmeyene kadar
üzüntülerim beni hasta edip güçsüz kalana kadar
haykırıyorum bütün dünyaya seni bekliyorum
deseler ki o artık yok gitti buralardan
bağrıma taşları basar yine seni beklerim
içimdeki umut var oldukça
kalbindeki o minicik yerim durdukça
beklerim ben seni gülüm beklerim
hiç gücenmem gelmemelerine
hiç kızmam neden gelmediğine
biliyorum ki ayakların zincirli kalbin tutsak
tutsaklığının biteceği günü beklerim
beklememi sen söylemiştin geleceğim diye
o sözün beynimi delip usdan çıkmadıkça
Azrail canımı alıp zebaniler dağlamadıkça
hasretim sana yanıp gözleri kör olmadıkça
içimdeki seni çıkarıp atacak kim var söyle bana
bekliyorum kızgın kumlarda yanarcasına
bekliyorum çaresizliğin verdiği ölüm acılarıyla
bekliyorum çünkü seni seviyorum
sana sonsuz mutlululardan sevgi vadediyorum
gelsen de gelmesen de hayatımın bir gerçeği var
seni bekliyorum.