gece gozlu kadin

sis çöküyor gecelerine
gözlerin veda  rengi gözlerin hasret
yapışmış yürek ayrılığa  yakışmış ,elveda  der gibi
bak  gecenin  kemanı  çalıyor şimdi
hükmünü  vermişken kör bakışlı karanlık
vurgun oluyorsun kül kokulu  yüreğinde
yüreğinde kanıyorsun
şimdi sen  gidiyorsun gece  gözlü  kadın.. gidiyorsun
bakışlarım takılıyor  ardına ..ağlıyorsun.
dur  ...gitme..
çek  gözlerini  gözlerimden  öyle bakma
yanmışya  yürek  zaten ,birde  sen yakma

camdan bir  kalp  taşıyorsun artık
beton dökmüşler yüreğine,umutların griye  vurmuş
umutların usanmış umutlarından,umutların uslanmış.
Her yanına çatmışsın kaybettiklerini
Feryadında yakmışsın.
mevsimsiz gözlerle  bakarken arkana
uzaklara  düşmüş  gözyaşların
gündüzlerin  yıldızlara hasret
bakışlarında *HÜZÜN* var
şimdi sen gidiyorsun gece gözlü  kadın  gidiyorsun
bakışlarım takılmış  ardına ağlıyorsun
dur...  gitme...
çek  gözlerini  gözlerimden ne olur  öyle  bakma
yanmışya yürek zaten  birde sen yakma....yapma

 MİKAYİL GÜNGÜT